ГЕОТРОПЍЗЪМ

ГЕОТРОПЍЗЪМ, ‑змът, ‑зма, мн. няма, м. Биол. Свойство на частите на растенията (стебло, корен и др.) да насочват растежа си в определено положение към земята под влияние на земното притегляне. Тропизмите са движения на растителни органи — .. , при които те се ориентират според посоката на дразнителя. Според естеството на дразнителите различаваме: фототропизъм — движение, предизвикано от светлината; геотропизъм — от земното притегляне. ОБиол. Х кл, 50.

Отрицателен геотропизъм. Биол. Свойство на някои части на растенията, като напр. стеблото, да насочват растежа си вертикално нагоре, извън земята. Младото стъбло има отрицателен геотропизъм, затова расте направо нагоре. Бтн VI кл, 39. Положителен геотропизъм. Биол. Свойство на някои части на растенията, като напр. корените им, да насочват растежа си към земята. Геотропизмът е също растежно движение. Независимо от положението на семето в почвата коренчето на зародиша расте надолу — положителен геотропизъм. ОБиол. Х кл, 51.

Списък на думите по буква