ГЛЪБО̀КО

ГЛЪБО̀КО нареч. Остар. и диал. Дълбоко. По-разбраните орачи водяше по нивите си, та явно им доказваше колко е по-добро да ся оре и копае по-глъбоко и да ся изкарват по-широки бразди. Й. Груев (превод), КН 4, 57. Турете един къс сухо дръво или гъба във вода глъбоко, колкото искате, па го оставете и щете видите, че дръвото или гъбата ще изплува горе. Лет., 1871, 93. След малко дойде тамо и Андрей, но с мисъл, че или няма никак да намери Теофила, или ще го найде глъбоко оскърбен и угрижен. С. Радулов, НД (превод), 130. Като поотраснал, проводил го баща му в Цариград на учение, гдето той се запознал глъбоко със старите философически и новите църковни гръцки списатели. П. Р. Славейков, СК, 80.

Списък на думите по буква