ГОЛТА̀К

ГОЛТА̀К, мн. ‑ци, м. Разг. Пренебр. Човек с много ограничени, недостатъчни материални средства; бедняк, сиромах, голотия, голчо. Лесно ли е да се разруши едно семейство, какво ще ѝ предложи той в замяна на него? Нямаше си нито жилище, ни покъщнина, ни лъжица, ни паница, ни суха пара — голтак и несретник. Й. Гешев, ВТ, 114. Поп Рачо го смушка в корема с бастунчето си. — Налягай си парцалите, голтако! За какъв бяс ти е радио! Цървули няма, гайда иска!... К. Калчев, ЖП, 15. — Взех те голтак и с бащиния ми имот стана човек... Д. Кисьов, Щ, 229. Не беше виждал този човек отпреди войната и най-малко очакваше да го срещне такъв самоуверен и важен. Той помнеше двамата братя като последни голтаци. Ем. Станев, ИК I-II, 15.

Списък на думите по буква