ДИЗЛЍК

ДИЗЛЍК, мн. ‑ци, след числ. ‑ка, м. Диал. Диз.

— Тур. dizlik 'наколенник', 'къси гащи'. — От Н. Геров, Речник на блъгарский язик, 1895.

Списък на думите по буква