ДОБРОСКЛОНЕН —Речник на българския език — алтернативна версия
ДОБРОСКЛО̀НЕН
ДОБРОСКЛО̀НЕН, ‑нна, ‑нно, мн. ‑нни, прил. Остар. Книж. Благосклонен. Като са утвърди на престола, показа са праведен, добросклонен, великодушен, верен и постоянен на думата си. П. Р. Славейков, СТИ (превод), 14.