ДОИЗТЍЧАМ, ‑аш, несв.;доизтека̀, доизтечѐш, мин. св. доизтѐкох, доизтѐче, прич. мин. св. деят. доизтѐкъл, ‑кла, ‑кло, мн. ‑кли, св., непрех. За течност — тека, изтичам напълно, докрай. Голяма част от водата е изтекла и ако не поправим съда, ще доизтече и останалата.