ДОСКА̀ЧАМ

ДОСКА̀ЧАМ, ‑аш, несв.; доско̀ча, ‑иш, мин. св. ‑их, св., непрех. Със скачане стигам до определено място. Доскачала отнейде, катеричката се озърна страхливо, спусна се на земята, захапа една гъба и в миг се покатери навръх дървото. П. Бобев, ЗП, 23. // Дотичвам. Един ден в Стубел навлезе лека кола. Първи изскокнаха влахчетата да я

посрещнат. Беше към обед, духаше студен вятър, но те доскачаха полуголи, боси, пупести и парцаливи на шосето. Ст. Даскалов, СЛ, 288.

Списък на думите по буква