ДОСЪБЍРАМ

ДОСЪБЍРАМ, ‑аш, несв.; досъбера̀, ‑ѐш, мин. св. досъбра̀х, св., прех. Събирам и това, което е останало да се събира, събирам докрай. — Дядо, — обърнах се към стареца нерешително, на работа ли отиваш? — На работа, синко, на ливадата отивам. Малко сено имам да досъбирам. БР, 1931, кн. 4-5, 161. Обърна се и забърза към стърнището да досъбере оронените зърна за зимнина. П. Бобев, ГЕ, 157. досъбирам се, досъбера се страд.

Списък на думите по буква