ДОТА̀МО

ДОТА̀МО нареч. Дотам (в 1 и 2 знач.); дотаме. Како що секи чоек имат и ум и късмет, така и момчето имало. Арно, ама и двата беа го изостаиле, тики си било така како избудалено, ото ако имаше еден от двата,.. па не ке беше дотамо. Нар. прик., СбНУ Х, 133.

Списък на думите по буква