ЕДНОКО̀РАБЕН

ЕДНОКО̀РАБЕН, ‑бна, ‑бно, мн. ‑бни, прил. Арх. Обикн. за църква — който има, който е с един кораб. Строени са били обикновено еднокорабни църкви със сводести тавани. Ист. Х и ХI кл, 94. Последното му [на манастира] възобновяване е станало през 1841 год., когато е изградена старата постройка по стар стил, еднокорабна, с малки прозорчета и мазгали. П. Делирадев, В, 300.

Списък на думите по буква