ЕДНОМЀСТЕН

ЕДНОМЀСТЕН, ‑тна, ‑тно, мн. ‑тни, прил. Който е с едно място, обикн. за сядане. Два български едноместни самолета.. извършили повторно разузнаване над турските позиции. Р. Радулов, ИГ, 48-49. Високият и кокалест мъж качи внимателно двата ми куфара и натисна педалите на едноместното файтонче. Ал. Гетман, ВС, 336. На кърмата на танкера ще се намират жилищните помещения на коменданта. Тук ще има едноместни удобни каюти. ВН, 1961, бр. 2991, 4. Едноместно кану. Едноместен каяк.

Списък на думите по буква