НАБЀЛЮВАНЕ1 ср. Остар. и диал. Отгл. същ. от набелювам1 и от набелювам се; набелване1, набеляне1.
НАБЀЛЮВАНЕ2 ср. Остар. и диал. Отгл. същ. от набелювам2 и от набелювам се; набелване2, набеляне2.