НАБЪ̀БВАНЕ

НАБЪ̀БВАНЕ, мн. -ия, ср. Отгл. същ. от набъбвам. Семената на някои бобови растения набъбват бавно, поради това, че обвивката им е твърда.. При такива случаи набъбването се ускорява, ако протрием семената с пясък. Бтн VI кл, 23. При набъбване свободни пори, по които се извършва просмукване на вода, почти няма, поради което почвата става непропусклива за водата. П. Боянов, П, 183. Наистина застрашително расте радикалната партия. Хем расте, хем се надува. Аз много се страхувам, че ще се пукне от набъбване! Хр. Ясенов, Събр. пр, 160.

Списък на думите по буква