НАГРАДЯ̀ВАНЕ1, мн. -ия, ср. Остар. Отгл. същ. от наградявам1; награждаване.
НАГРАДЯ̀ВАНЕ2, мн. -ия, ср. Диал. Отгл. същ. от наградявам2; награждане2.
— От Н. Геров, Речник на блъгарский язик, 1899.