НАДНО̀РМЕНО

НАДНО̀РМЕНО. Нареч. от прил. наднормен; свръх нормата, над нормата. Изкараха Христака на сцената и все за него говориха! ..; казаха още колко литри мляко му се пада да получи наднормено. И. Волен, МДС, 204. — Надницата не е лоша. Изкарвам и наднормено. А. Гуляшки, МТС, 33.

Списък на думите по буква