НАПЪ̀ЖДАНЕ1 ср. Отгл. същ. от напъждам1 и от напъждам се; изгонване, подгонване.
НАПЪ̀ЖДАНЕ2 ср. Диал. Отгл. същ. от напъждам2 и от напъждам се; напъдване2; наклеветяване, набеждаване, набеждане.