НЕВЀЖНИК

НЕВЀЖНИК, мн. -ци, м. Остар. Невеж човек; невежа, невеж. Силата обаче, която тика человечеството непрестанно напред, осуети сичките тези мерки на невежниците: самите тези строги мерки даже служеха за разбужданието на народите. Лет., 1872, 197-198.

Списък на думите по буква