О̀БЛАЧЕК

О̀БЛАЧЕК, мн. ‑чкове, м. Диал. Умал. от облак; облаче, облачец. Ясна, ясна месечинко,/ да бе за фси ясно йогряла/ напреш тъмни облачкове! Нар. пес., СбНУ ХХХIХ, 114.

Списък на думите по буква