ОБУСЛОВЯ̀ВАМ, ‑аш, несв. (рядко); обусловя̀, ‑ѝш, мин. св. ‑ѝх, св., прех. Рядко. Обуславям. обусловявам се, обусловя се страд.
— От Ст. Младенов, Български тълковен речник..., 1951.