ОДОБРОЧЕСТЯ̀ВАМ

ОДОБРОЧЕСТЯ̀ВАМ, ‑аш, несв.; одоброчестя̀, ‑ѝш, мин. св. |-их, св., прех. Остар. Книж. Правя някого честит с добрината си, правя някому добро; ощастливявам. Ако Европа, наместо да се нагърбва с грижата да одоброчести,.., балканските народи.. стоеше като безпристрастна зрителка при борбите на отделните противни народности, вероятно е, че рано или късно една от тях, българската, щеше да успее да наложи своето господство на другите. Пряп., 1903, бр. 21, 2. До каква долност ние слизаме,.. за няколко гроша, искани за бедни дечица — .., които нито нас има да обогатят, нито децата ни има да одоброчестят, ако речем да ги спестим за тях. Ч, 1875, бр. 10, 441. одоброчестявам се, одоброчестя се страд.

Списък на думите по буква