ОМНИПОТЀНТЕН

ОМНИПОТЀНТЕН, ‑тна, ‑тно, мн. ‑тни, прил. Книж. Всесилен, всемогъщ.

Омнипотентна клетка. Биол. Клетка, която притежава възможност за бързо делене до получаване на определена цялост. Колкото по-млади са клетките, толкова по-голяма е у тях способността за растене. Първите клетки са омнипотентни, т.е. от тях могат да се получат цели организми. Б. Кърджиев, ОПА, 311.

— От лат. omnipotens, ‑entis.

Списък на думите по буква