ОСВЕТЯ̀ВАНЕ

ОСВЕТЯ̀ВАНЕ1, мн. ‑ия, ср. Отгл. същ. от осветявам1 и от осветявам се. Голямо значение за организмите има продължителността на осветяването. Биол. IХ кл, 48. Освободен от веригите на точността, писателят романист може да се държи о фактите само дотолкова, доколкото.. да вмъкне своето разбиране, своето осветяване, да представи хората и епохата под ъгъла на своя мироглед. М. Кремен, РЯ, 33.

ОСВЕТЯ̀ВАНЕ

ОСВЕТЯ̀ВАНЕ2, мн. ‑ия, ср. Отгл. същ. от осветявам2 и от осветявам се; освещаване1. Дядо владика каза на Костадина Новачков да се приготви и дрехи направи: ще [го] рукоположи, когато излезе по селата по осветяване на церкви. М. Кънчев, В, 310. Мислеше за едно писмо, което бе получила от Никола още докато беше в Левашовския пансион в Киев. Той ѝ пишеше за осветяването на Самарското знаме. В. Геновска, СГ, 321.

Списък на думите по буква