ПА̀НДЕЛЧИЦА

ПА̀НДЕЛЧИЦА ж. Умал. от панделка. Тя [ръководителката на кръжока] ни показа и разни бодове, какво можело да стане с мъниста, с излишна панделчица, ширитче. В. Бончева, АП, 86. На шиите им на [кучетата] бяха навързани разноцветни панделчици и парцалчета. ОФ, 1950, бр. 1760, 4.

Списък на думите по буква