ПОДГОРДЯ̀ВАМ

ПОДГОРДЯ̀ВАМ СЕ, ‑аш се, несв.; подгордѐя се, ‑ѐеш се, мин. св. подгордя̀х се, прич. мин. св. деят. подгордя̀л се, ‑а се, ‑о се, мн. подгордѐли се, св., непрех. Диал. Възгордявам се; подголемявам се, възголемявам се. — Ако видиш някой ден Пенча, кажи му да не забравя своите. Не ми хареса той, като беше тук,.. Подгордял се е. В. Геновска, СГ, 518. — Ами ще обидиме хората! — ... — Ще кажат: "Виж каква се е подгордяла и главозамаяла! Писахме ѝ, а тя не ни бръсне и за лула тютюн. Това са жените! Белким да беше мъж, цяло изложение ще ни напише! Ст. Даскалов, СЛ, 368. Слушай, Никола, та да знаеш каква майка имаш. А ти, бабо Тонке, да не се подгордееш от това? Г. Караиванов, ЮМ, 71. — Няма ли да тръгнеш пак? — У-ха! — подгордява се той [Стефан] и силно тласка лодката напред. М. Грубешлиева, ПП, 50. Село Рогован беше национален първенец преди няколко години. Отогава рогованчени се подгордяха. Ходеха важно по конференции, наставнически се изказваха. ВН, 1958, бр. 2282, 4.

Списък на думите по буква