ПОДПОЛНО —Речник на българския език — алтернативна версия
ПОДПО̀ЛНО
ПОДПО̀ЛНОнареч. Остар. Книж. Тайно, скрито; подмолно, нелегално. Против този унизителен данък [ангарията] се е водила, кога подполно, кога явно упорита борба от селяните. П. Делирадев, В, 207.