ПОДСЀЧЕН

ПОДСЀЧЕН, ‑а, ‑о, мн. ‑и. Прич. мин. страд. от подсека2 като прил. 1. За кожа — който е зачервен и изранен обикн. поради потене, запарване, протриване. Подсечени бедра на бебе. // За човек — който има такава кожа обикн. в гънките на тялото си. Подсечено дете ся лекува, като ся дръжи много чисто и ся насипват раниците със ситен прах. Лет., 1871, 139.

2. Като същ. подсечено ср. Място, където кожата е подсечена. — Че като изпъкнал [пъпът на детето] и се подсякъл, та не заздравя от нищо; какво не му турвахме. Ще опитам с кафе, дано оздравя подсеченото, че после ще гледам да му прибера и пъпа. Ц. Гинчев, ГК, 135.

Списък на думите по буква