ПОДСКОКОРО̀СВАМ

ПОДСКОКОРО̀СВАМ, ‑аш, несв.; подскокоро̀сам, ‑аш, св., прех. Диал. Подкокоросвам; подскоросвам, подуствам. — Хората са пощурели. Изселват се. Не мога да разбера кой ги подскокоросва. Да го зная кой е, ще го опека на шиш. К. Петканов, П, 105. — Сега за Дипчика. Казват, че жена му го е подскокоросвала да даде ниска цена на търга, за да го вземел отгоре си. Ст. Чилингиров, ХНН, 217. Ганчовски още тук каза, че вашите са насъскали това... Мангалчето .. — Насъскали! .. Той сам си го подскокороса, че сега другите му криви... Защо му заграби нивицата, а? Г. Караславов, Тат., 177. подскокоросвам се, подскокоросам се страд. и взаим.

ПОДСКОКОРО̀СВАМ СЕ несв.; подскокоро̀сам се св., непрех. Диал. Подкокоросвам се; подскоросвам се.

Списък на думите по буква