ПОИЗМОРЀН

ПОИЗМОРЀН, ‑а, ‑о, мн. ‑и. Прич. мин. страд. от поизморя като прил. Който изпитва лека умора; малко изморен, поуморен. — Чувствувам се малко поизморен, щѐ ми се да си ходя. Д. Калфов, Избр. разк., 234. Кети и баща ѝ ходеха на работа, връщаха се поизморени. Н. Каралиева, Н, 71.

Списък на думите по буква