АБА̀КА

АБА̀КА, мн. няма, ж. 1. Многогодишно високо тревисто тропическо растение от рода на банана, което се използува за получаване на растителни влакна, картон, хартия за опаковка и др. Musa textilis.

2. Подобни на коноп дълги лъскави влакна, получавани от това растение, които служат за направа на въжета; манила.

— От мал. през исп. abaca и ит. abaca.

Списък на думите по буква